امان الله تمنده رو عصر روز شنبه، پانزدهم خرداد ماه، مولانا نظر محمد دیدگاه از شخصیت‌های برجسته‌ی دینی سیستان و بلوچستان پس از یک دوره بیماری، دیده از جهان فرو بست و روز بعد با وداع با شکوه دوستدارانش در مصلای شهر ایرانشهر تشییع و در زادگاهش بخش دامن به خاک سپرده شد. این عالم نستوه، در روستای کوران سفلی از توابع بخش دامن بدنیا آمد. تحصیلات ابتدایی، قرآن و چند کتاب دینی را در همین منطقه فرا گرفت و پس از آن برای کسب علوم دینی به پاکستان سفر کرد و با پایان تحصیلات، به وطن بازگشت و به ارشاد و تعلیم دینی مردم زادگاهش پرداخت. مولانا دیدگاه در دوره‌ی اول مجلس شورای اسلامی به‌عنوان نماینده‌ی مردم حوزه‌ی انتخابیه‌ی ایرانشهر انتخاب شد. سخنرانی‌های دلسوزانه او در دفاع از حقوق و مقدسات اهل سنت در مجلس شورای اسلامی از یادها نمی‌رود. در زمان نمایندگی مجلس به همراه تعدادی از روحانیون اهل سنت کشور، شورای مرکزی سنت، تحت عنوان «شمس» را که تشکیلاتی مدنی و مستقل بود برای پیگیری مطالبات اهل سنت ایران در زمان حسّاس پس از تدوین قانون اساسی در سال ١٣٦٠ راه‌اندازی کرد. در همان زمان به‌دلیل برخی مواضع سیاسی‌اش و مشکلاتی که با حاکمیت پیدا کرد به زندان افتاد و پس از آزادی به ناچار کشور را ترک و چند سالی در پاکستان و کشورهای عربی در «جلای وطن» بسر برد. پس از بازگشت به وطن و تا زمان فوتش در زادگاه و در خانه‌ی ساده و خشت و گلی‌اش در بخش دامن شهرستان ایرانشهر به تعلیم و ارشاد مردم، قضاوت دعاوی و اختلافات محلی و رتق و فتق امور مردم می‌پرداخت. او گاه و بیگاه با سیاست همراه بود و اغلب نقش تعیین‌کننده‌ای در انتخابات مختلف حوزه‌ی انتخابیه‌ی ایرانشهر داشت. در این دوره با اعتبار و همتی که داشت به همراه فرزندش شیخ ظفر احمد و دیگر دلسوزان، مکتب قرآن و حوزه‌ی علمیه‌ی بخش دامن را که روزگاری منطقه‌ای عالم‌پرور بود و در سالهای پس از انقلاب چراغ تعلیمات دینی در آن به خاموشی گراییده بود را راه‌اندازی کرد که به رشد آموزش‌های دینی و تدین مردم کمک شایانی نمود. در مورد شخصیت مولانا دیدگاه باید بگویم که او عالمی کنشگر بود و با وجود معلولیت جسمی، از عزلت‌نشینی گریزان و در مسایل سیاسی و اجتماعی اعلام حضور می‌کرد. با محافظه‌کاری میانه‌ای نداشت. هر زمان و در حضور هر کس، بدون ترس و سیاسی‌کاری، آنچه را که لازم و حق می‌دانست بیان می‌کرد. او با تعامل و دوستی‌ای که با مسئولان استان داشت در حل مشکلات مردم و توسعه منطقه نقش‌آفرین بود. بسیاری از استانداران و مدیران وقت استان در هنگام سفر از زاهدان به شهرهای جنوب استان بدلیل احترامی که برای او و شخصیتش قائل بودند ساعتی در منزلش که در کنار جاده قرار داشت به همنشینی و دیدار با او می پرداختند. بدلیل قرابت فامیلی‌ای که با ایشان داشتم هر از گاهی در مراسم مختلف موفق به دیدارشان می‌شدم و از تواضع و نگاه مهربانانه، بیانات صریح و شوخ‌طبعی او لذت می‌بردم. مرگ حق است و همه‌ی ما و شما دیر یا زود به بهانه‌ی بیماری، تصادف، کهولت سن و.. از این دنیای فانی رخت سفر می‌بندیم. امروز هم نوبت وداع مولانا دیدگاه با ما و با دنیا بود. اما آنچه نام و یاد او را جاودانه می‌کند مواضع شجاعانه او در دوره‌ی نمایندگی‌اش در دوره‌ی اول مجلس شورای اسلامی در دفاع از هم‌کیشانش و حقوق مردم بلوچ، ساده‌زیستی و گریز از ظواهر دنیا و پیگیری پیشرفت منطقه زندگی‌اش و تأمین امنیت و کوتاه کردن دست افراد شرور و سارقان از منطقه بود تا جایی که می‌توانست. او خدا را بندگی کرد، با بندگان خدا همراه بود، شجاعانه سخن گفت، اسیر دنیا و لذاتش نشد و با عزت و شکوه از دنیا رفت. این است خلاصه یک زندگی آزاد و آبرومندانه. خدایش ببخشاید و در زمره‌ی بندگان نیکش قرار دهد. آمین
نظرات